Za okładki płotem. Rzetelne recenzje od 2011 roku

Bogactwo rodzajowych obserwacji zbliża Sweetlanda do poprzedniej powieści Crummeya, jednak ta jest znacznie bardziej kameralna i bardziej introwertyczna, a jej fundamentem pozostaje przejmujące studium samotności  i elegia dla minionego stylu życia i świata, którego epicką panoramę stanowił  Dostatek .

Krótkie podsumowanie.

Lehane zgrabnie odmalowuje realia ostatnich sześciu lat prohibicji, ale szkoda, że nie pokusił się o bardziej oryginalną fabułę.

Klasyka antyutopii...

Wbrew wielu zaoceanicznym opiniom nie uważam  Krwawego Południka  za arcydzieło ani nawet za najlepszą powieść Cormaca. 

Tętniąca życiem urbanistyczna epopeja.

Ponadczasowa warstwa symboliczna ufundowana jest na perspektywie, która zestarzała się wyjątkowo źle.

Clavell wie, jak zgrzebną opowieść uczynić ciekawą.

Poważne pytania umieszczone w szarpiącej nerwy fabule, czyli idealna literatura środka.